Jaka jest Joanna Helander, oglądana w próbkach wywiadów, recenzji, obrazków z wernisaży?
Bardzo „kutzowska” w życiowych wyborach, niezwykle śląska. Po „kutzowemu” rozdarta, bo już na studiach czuje, że tylko poza Śląskiem może się rozwijać, że trzeba być gdzieś tam, a na pewno nie tu, żeby dla Śląska coś ważnego zrobić. Odwaga (w 1968 roku w akademiku wiesza plakat protestujący przeciwko inwazji na Czechosłowację) czyni z niej migrantkę o splątanych polsko-niemiecko-śląsko-żydowskich korzeniach. To splątanie – jak się okazuje - daje determinację i siłę, bo pozwala czerpać z więcej niż jednego źródła.
Helander osiąga wielki sukces tam, ale ludzie stąd wiedzą, że Śląsk prędzej czy później upomina się o swoich.
(fragment uzasadnienia)